6 Απρ 1914 - Το Μαύρο Πάσχα των Ανατολικο – Θρακιωτών & η Αδιαφορία των Θεσμικών Φορέων του Πολιτισμού στην Ροδόπη !!!!!!!

Σε  λίγες μέρες, 6 Απριλίου 1914 συμπληρώνονται 103 χρόνια από το Θλιβερό Πάσχα της Ανατολικής Θράκης . Η Κομοτηνή και τα τόσα χωριά που έχουν ως καταγωγή την Ανατολική Θράκη, θα έπρεπε να πρωτοστατούν  σε εκδηλώσεις μνήμης , άλλα δυστυχώς εμείς είμεθα πρώτοι στα πανηγύρια , στους χορούς , στις πολλές εκδηλώσεις με φανφάρες , αλλά τελευταίοι στην μελέτη της ιστορίας μας . Τόσοι πολιτιστικοί σύλλογοι , τόσα σωματεία , και όμως  λάμπουν δια της Απουσίας των . Λυπάμαι αν στεναχωρώ κάποιους . Λαμπρή εξαίρεση  οι πόλεις του  ΄Εβρου  και η πόλη της Δράμας , που φρόντισαν εδώ και καιρό  να  ανακοινώσουν  την οργάνωση εκδηλώσεων  για την  ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ  στην  ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ  ΘΡΑΚΗ , και το Μαύρο Πάσχα του 1914  . Θα σας παρουσιάσω ένα απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο μου που αφορά τα προσφυγικά χωριά της Ανατολικής Θράκης που απαρτίζουν το χωριό μας (Προσκυνητές) . Το κακό ξεκίνησε με τις  διώξεις του  1905 -6 , με μεγάλο εύρος καταστροφών , δολοφονιών , λεηλασιών ,και ιδίως εναντίων των κληρικών  και εκκλησιών  στην ευρύτερη περιοχή της Κεσσάνης και των Μαλγάρων. δηλαδή στα χωριά μας . « Ο Πρώτος Διωγμός των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης  1913 – 1918 »Ένα άλλο κύμα διωγμών ξεκινά  μετά το τέλος του Α’ Βαλκανικού   Πολέμου  αφού  σ αυτόν ηττήθηκαν οι Τούρκοι.  Ο  μεγάλος  «διωγμός» των ελλήνων στην Ανατολική Θράκη από το Οθωμανικό Κράτος ξεκινά και πάλι  το 1913, και αποτελεί ένα από τα πρώτα επεισόδια των γενικευμένων «διωγμών» των ελλήνων του δυτικού τμήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτοί οι «διωγμοί», εκτός από την Ανατολική Θράκη, περιέλαβαν και μεγάλο μέρος της Δυτικής Μικράς Ασίας.Η Ανατολική Θράκη είχε αποτελέσει θέατρο έντονων και επαναλαμβανόμενων πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ τούρκων και βουλγάρων πριν από το 1913 με θύματα τον πληθυσμό της περιοχής, όπου το ελληνικό στοιχείο υπερτερούσε. Παράλληλα, η Ανατολική Θράκη αποτέλεσε πύλη εισόδου μουσουλμάνων προσφύγων προς την Οθωμανική Επικράτεια από τα Βαλκάνια, τα οποία είχαν πλέον χαθεί για την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτά τα δυο γεγονότα διαμόρφωσαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του «διωγμού» των ελλήνων στην Ανατολική Θράκη των ετών 1913-1918, διότι έδωσαν την ευκαιρία στους Νεότουρκους να εκμεταλλευτούν κατά των ελλήνων τη δυσαρέσκεια του ντόπιου μουσουλμανικού στοιχείου από τους διωγμούς των βουλγάρων και να στρατολογήσουν μουσουλμάνους πρόσφυγες στην εφαρμογή του σχεδίου τους. Η αγριότητα και η ωμή βία των Τούρκων κατακτητών, είτε οργανωμένων σε στρατιωτικά τάγματα, είτε και ατάκτων  βαζιβουζούκων ( Άτακτος Τουρκικός Στρατός ), συχνά ξεσπούσε πάνω στους άμαχους και ανυπεράσπιστους χριστιανικούς πληθυσμούς ελληνικών χωριών ή και ολόκληρων περιοχών εξαιτίας κάποιας αφορμής ή και απλής υποψίας ότι ετοιμαζόταν τάχα εξέγερση των απίστων (γκιαούρηδων).Τουρκικές συμμορίες από τα γύρω χωριά περικύκλωναν τη νύχτα τα χριστιανικά χωριά και πυροβολούσαν αδιάκριτα.  Έριχναν προκηρύξεις στα σπίτια που έγραφαν: «  Ή σηκώνεστε και φεύγετε απ’ εδώ, ή όλους σας σφάζουμε. Αν σε μια βδομάδα δεν φύγετε, θα πάθετε μεγάλο κακό ». Προκηρύξεις διάφορες απευθυνόμενες στους Τούρκους και φυλλάδια συνταγμένα στην τουρκική εξήγειραν το μίσος τους εναντίον του ελληνικού στοιχείου. Δεν έφταναν όμως αυτά και ο  τουρκικός στρατός έφερε εθελοντικό στρατό  από την περιφέρεια  της Προύσας που εγκαταστάθηκε σ’ όλα σχεδόν τα χωριά της Ανατολικής Θράκης. Μια από τις σκληρές συμμορίες των ατάκτων Τούρκων  στρατιωτών (Βαζιβουζούκοι)  στις 2 Ιουλίου 1913  ξαναχτύπησε  μεγάλο μέρος ελληνικών χωριών  της περιοχής των Μαλάγρων και Κεσσάνης. Αρπαγές και λεηλασίες έγιναν και σε πολλά άλλα χωριά και αγροκτήματα, καθώς και κακοποιήσεις και ατιμώσεις γυναικών και παιδιών. Προχώρησαν ακόμη και στη βεβήλωση και ιεροσυλία του νεκροταφείων αρκετών χωριών, όπου έσπασαν τους μαρμάρινους σταυρούς, άνοιξαν τα κενοτάφια και τα εσύλησαν.  Στις 4  και 5 Ιουλίου  1913  έγιναν οι μεγαλύτερες καταστροφές στα χωριά των Μαλγάρων   όμως αυτήν την φορά από το  Τακτικό Τμήμα του Τούρκικου Στρατού , το Τάγμα  των Αδάνων  που κατάστρεψε, αφού πρώτα λεηλάτησε, ατίμασε και έσφαξε στο  τέλος πυρπόλησε  χωριά αλλά και την πόλη των Μαλγάρων. Ιούνιος 1913 –Σφαγές στα χωριά των Μαλγάρων. Οι καταστροφές κράτησαν  μέχρι και τον Ιούνιο του 1913. Ιούλιος 1913 – Η Αγριότητα  των Βαζιβουζούκων  στα  χωριά των Μαλγάρων  και της  Κεσσάνης .Μια από τις σκληρές συμμορίες των ατάκτων Τούρκων  στρατιωτών (Βαζιβουζούκοι)  στις 2 Ιουλίου 1913  ξαναχτύπησε  μεγάλο μέρος ελληνικών χωριών  της περιοχής των Μαλγάρων και Κεσσάνης. Αρπαγές και λεηλασίες έγιναν και σε πολλά άλλα χωριά και αγροκτήματα, καθώς και κακοποιήσεις και ατιμώσεις γυναικών και παιδιών. Προχώρησαν ακόμη και στη βεβήλωση και ιεροσυλία του νεκροταφείων αρκετών χωριών, όπου έσπασαν τους μαρμάρινους σταυρούς, άνοιξαν τα κενοτάφια και τα εσύλησαν. Στις 4  και 5 Ιουλίου  1913  έγιναν οι μεγαλύτερες καταστροφές στα χωριά των Μαλγάρων   όμως αυτήν την φορά από το  Τακτικό Τμήμα του Τούρκικου Στρατού , το Τάγμα  των Αδάνων  που κατάστρεψε, αφού πρώτα λεηλάτησε, ατίμασε και έσφαξε στο  τέλος πυρπόλησε  χωριά αλλά και την πόλη των Μαλγάρων.Τα γεγονότα αυτά  έχουν καταγραφεί  και από τον   Ουνίτη  Ιερέα Καλαβάτσε της Καθολικής Αποστολής των Μαλγάρων  που απέστειλε στον πρόξενο της Ιταλίας στη Ραιδεστό  (Θρακικά, τ. ΚΔ σ. 204-205).Το ίδιο έχει καταγράψει και ο  επίσης Ουνίτης Ιερέας Άνθιμος  Σαργολόγος που απέστειλε προς τον  Δήμαρχο Ραιδεστού  μακροσκελή έκθεση, όπου εκθέτει ανατριχιαστικές σκηνές βαρβαρότητας και βανδαλισμών των Τούρκων σε βάρος αθώων χριστιανών.  Χαρακτηριστικά τονίζει ότι: «Tα χωριά των Μαλγάρων»  (  Χάσκιοϊ,  Θυμήτκιοϊ, Καδήκιοϊ,  Μαστανάρ,  Δογάνκιοϊ  Ρέμπιτς  και άλλα  )  εντός ολίγων ωρών κατέπεσαν εις σωρούς τέφρας» (Θρακικά, τ. ΚΔ σ. 230, στιχ. 32-35).  Αυτά όλα τα χωριά βρίσκονται  δίπλα στο χωριό άμεσου ενδιαφέροντος μας που είναι το  Σύδιον (Σιαχίνκιο) , που όμως δεν τόλμησαν να το αγγίξουν λόγω της φήμης (χωριό καταγωγής του μεγάλου οπλαρχηγού του 1821  Καρα-Γιάννη (Γιάννη Καραφυλίδη ή Καρυοφυλάκη). Σύμφωνα με την Μαύρη Βίβλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου (1919) υπάρχουν  και αναλυτικά στοιχεία  για τις καταστροφές εκκλησιών , για τις  δολοφονίες κληρικών ,για τον βασανισμό κληρικών ( κρέμασμα και σταδιακή αφαίρεση οφθαλμών και ονύχων)  για τις λεηλασίες και καταστροφές  χωριών ,  αλλά και  για την εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού. Τότε πραγματοποιήθηκε  η   Εξοντωτική  Απέλαση των Ελλήνων  , αρκετών  χιλιάδων κατοίκων. Από τα χωριά που μας ενδιαφέρουν  σύμφωνα με τα στοιχεία της «Μαύρης Βίβλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου του 1919 » ,είναι : Από το χωριό Σιγλί  : 350  απελαθέντες. Από το χωριό Καρλήκιοϊ :  750  απελαθέντες. Aπό το χωριό Μεγαρήσι : 500   απελαθέντες . Η Μαύρη βίβλος του Οικουμενικού  Πατριαρχείου (1919)  με την βοήθεια του χριστιανικού στοιχείου  κατάφερε να αποτυπώσει σε αριθμούς  τα  θλιβερά γεγονότα και αναφέρεται στους διωγμούς και τα μαρτύρια του ελληνικού πληθυσμού της Ανατολικής Θράκης. Η  6η  Απριλίου 1914, ήταν  το Μαύρο Πάσχα για τους Ανατολικο-Θρακιώτες. Οι  Νεότουρκοι εκδίωξαν τους Έλληνες πολλών χωριών της επαρχίας Αρκαδιούπολης , Βιζύης ,Μαλγάρων , Κεσσάνης  και άλλων περιοχών της Θράκης.  Πραγματοποιήθηκαν διωγμοί, δολοφονίες, απελάσεις, διαρπαγές, εμπρησμοί και λεηλασίες κατά των Ελλήνων των περιοχών Μαλγάρων και Κεσσάνης ( που είναι τα χωριά μας).  Τότε αναγκάστηκε το Οικουμενικό Πατριαρχείο ( ο μοναδικός προστάτης του Ελληνισμού), έπειτα από προηγηθείσες διαμαρτυρίες, να κλείσει τα σχολεία και τις εκκλησίες, και να κηρύξει γενικό πένθος και την Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία εν διωγμώ και να υψώσει φωνή έντονης διαμαρτυρίας προς την υψηλή Πύλη και τις πρεσβευτικές αρχές των Μεγάλων Δυνάμεων. 

Θα γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω : 25η Μαρτίου πριν μερικά χρόνια

Μπορεί ο Καπποδιστριακός Σίφουνας του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων  να μας έκλεισε το Δημοτικό Σχολείο Προσκυνητών , όμως εμείς δεν θα ξεχάσουμε την ήμερα αυτή της 25ης Μαρτίου στο χωριό μας , με το Παλιό Ηρώο , με τους μαθητές να λένε πάνω στο τσιμέντο τα ποιήματα τους καμαρωτοί , και ο κόσμος να τους χειροκροτεί. Την σκηνή του σχολείου στον πάνω όροφο , διαμορφωμένη εθνικά , παίζοντας σκετσάκια με  θέμα την επανάσταση του 1821 , αλλά και το περίφημο Λουκουμάκι , που προσφερόταν στην Κοινότητα για τους μεγάλους και στο Δημοτικό Σχολείο για τους μαθητές .Μάλιστα σε μια από αυτές παρίσταται και ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως της επταετίας  Στυλιανός Παττακός. Το  proskinitesgr θα συνεχίσει να κρατά ζωντανές τις μνήμες του χωριού στο μέτρο που μπορεί. Για  αυτό και ευχαριστεί για μια ακόμη φορά όλους αυτούς που μας εμπιστεύονται  ιστορικές φωτογραφίες από το προσωπικό τους αρχείο. 

Σημαιοφόρος είναι ο Παπαβασιλείου Γιώργος 

Στο βάθος το κτίριο της παλιάς Κοινότητας , σήμερα  είναι κτισμένη η κατοικία του Στράντζαλη Χρήστου

Σημαιοφόρος είναι ο Καρακωστίδης Νίκος

Λαλάκης  Νίκος και  Τσορλιανός Ιωάννης 

Καρακωστίδης Νίκος στην σκηνή της  ΣΤ  Τάξεως στον πάνω όροφο του παλιού Δημοτικού Σχολείου

Καρακωστίδης Νίκος  δεν πτοείται από την ύπαρξη του υψηλού προσκεκλημένου (Στυλιανός Παττακός ) και λέει το ποίημα του άνετος !!!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΑΤΖΗΛΑΡΙΩΤΕΣ & ΧΑΤΖΗΛΑΡΙΩΤΙΣΕΣ

Το  p r o s k i n i t e s g r   σήμερα  25η Μαρτίου  εύχεται σε όλους τους Χατζηλαριώτες  & Χατζηλαριώτισες  , Χρόνια  Πολλά. 

25η Μαρτίου 1821 : Tιμή και Δόξα στον Σιανκιώτη Οπλαρχηγό Καρά - Γιάννη ( Γιάννη Καραφυλίδη ).

Εν όψει της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου του 1821 , αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ μια πληροφορία πάρα πολύ σημαντική που αφορά έναν μεγάλο Θρακιώτη Οπλαρχηγό. Αυτό όμως που την κάνει πολύ σημαντική ώστε να ανακοινωθεί σήμερα  στην ιστοσελίδα του χωριού είναι το εξής : O  Οπλαρχηγός αυτός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821  ονόματι Καρά-Γιάννης (ψευδώνυμο) και Γιάννης Καραφυλίδης  το κανονικό , κατάγεται από το χωριό Σίδιον ή Σιαχίνκιοι της Ανατολικής Θράκης . Δηλαδή από το χωριό που κατάγονται οι Σιανκιώτες των Προσκυνητών. Πρέπει να σας ομολογήσω πως το είδα πρώτη φορά πέρσι τον χειμώνα , διαβάζοντας κάποιο ιστορικό  βιβλίο ενα χειμωνιάτικο απόγευμα στην Δημοτική Βιβλιοθήκη  Κομοτηνής. Η έκπληξη μου τεράστια , και ρίγη συγκίνησης με διαπέρασαν σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Έτσι άρχισα να ερευνώ αυτήν την πληροφορία. Μετά από πολύ καιρό και μεγάλη ερεύνα , σε εφημερίδες της εποχής , έντυπα ιστορικά της εποχής αλλά και στο τμήμα  ιστορίας του ΓΕΣ , αλλά και κάποια  πληροφορία που αναφέρετε το όνομα του σε έγγραφα της φιλικής εταιρείας ,πιστοποιήθηκε πως πρόκειται για αλήθεια . Ο Σιανκιώτης Οπλαρχηγός μαζί με τον περιβόητο Οπλαρχηγό της Ανατολικής Θράκης Καρά-Μπελιά  έδρασαν στην περίοδο του 1818-1821. Με υποστήριξη  από  περίπου 1.500 πολεμιστές της  περιοχής   Μάλγαρα - Κεσσάνη -Χαριούπολης , και με την βοήθεια τοπικών πολεμάρχων μετέβησαν στην Μολδοβλαχία  κατά το 1818 και ετέθησαν υπό την διοίκηση του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Ο με Καραμπελιάς , έγινε υπασπιστής και πολιτικός διοικητής.  Ο Καρά-Γιάννης  ανέλαβε στρατιωτική δράση με το τμήμα του. Πολέμησαν στην έναρξη της επανάστασης του 1821 , υπό την καθοδήγηση της Φιλικής Εταιρείας. Συμμετείχε σε πολλές μάχες στην περιοχή του Δούναβη , και μέχρι την οροσειρά της Ροδόπης , αλλά δεν τα κατάφεραν λόγω μεγάλου όγκου στρατευμάτων του οθωμανικού κράτους. Η επανάσταση στην περιοχή όπως γνωρίζουμε κατεστάλη και έληξε άδοξα. Σκοτώθηκαν   πάρα πολλοί Έλληνες. Ο μεγάλος οπλαρχηγός τελικά σκοτώθηκε σε μάχη εναντίον των Οθωμανών στην περιοχή της Οδησσού , όπου και ετάφη . Έτσι λοιπόν με την ευκαιρία της Εθνικής μας εορτής   , εμείς οι Χατζηλαριώτες  πρέπει να αισθανόμαστε πολύ υπερήφανοι για αυτόν τον οπλαρχηγό. Ελπίζουμε στην ολοκληρωμένη μας παρουσίαση με πιο πλήρη  στοιχεία που θα παρουσιαστούν στο βιβλίο μου τον φθινόπωρο , να ενστερνιστούν την σημαντικότητα  οι θεσμικοί παράγοντες της περιοχής μου και να πάρουν θέση , ώστε να τιμήσουμε αυτόν τον ΗΡΩΑ στο Χατζηλάρι.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα Έκθεση Παραδοσιακής Φορεσιάς στην Αλεξανδρούπολη.

Μια ιδιαίτερη για τα δεδομένα της Θράκης εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην Αλεξανδρούπολη. Πρόκειται για την ΕΚΘΕΣΗ  ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ  ΦΟΡΕΣΙΑΣ  με τίτλο "Γνωρίζοντας την Θράκη μέσα από τις φορεσιές της" . Πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Απαλού "Ο  Φάρος¨ στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρούπολης  από  26 - 31 Μαρτίου και από ώρα  10.00 -14.00 και 18.00 -20.30  καθημερινά.. Θα εκτίθενται φορεσιές από όλες τις πληθυσμιακές ομάδες της Θράκης . Εμπνευστής αυτής της δράσης ο Κος Τοπαλίδης Γιώργος . Παράλληλα θα παρουσιαστούν και τα 2 βιβλία που κατάφερε ο κος Τοπαλίδης με τους συνεργάτες του να αποτυπώσουν όλον τον ενδυματολογικό πλούτο της Μεγάλης Θράκης (Ανατολική -Βόρεια - Δυτική). Στο 1ο  Βιβλίο ( 1ος τόμος) , υπάρχει και η φορεσιά των προσφύγων από  το χωριό μας ( Σίδιον ή Σιαχίνκιο , Ανατολικής Θράκης , ενώ στο 2ο Βιβλίο  (  2ο τόμος )  υπάρχει η φορεσιά των προσφύγων από το χωριό μας ( Μικρό  Μπογιαλίκι,  Βόρειας Θράκης). Σας προκαλούμε να την επισκεφθείτε. Θέλουμε ως  proskinitesgr  να ευχαριστήσουμε δημόσια τον Κο Τοπαλίδη  Γιώργο  , που μας έκανε την τιμή να καταγράψει και να αποτυπώσει στα βιβλία του  τις 2  τις  φορεσιές του χωριού μας !!!!! 

Η Υπερδραστήρια Χατζηλαριώτισα Πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών και Φίλων , συνεχώς μας εκπλήσει !!

Η   Κα  Ροδούλα  Κοκκινάκη  πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών και Φίλων  ( ενός από τους πιο μεγάλους και δραστήριους  συλλόγους στην πόλη μας) συνεχώς μας εκπλήσσει με τις πρωτοπόρες δράσεις της . Ο κόσμος που προσελκύει  και συμμετέχει σ αυτές  το αποδεικνύει. Αιχμή του δόρατος αυτού του συλλόγου είναι η  ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ . Σήμερα  23  Μαρτίου 2017 την συναντήσαμε στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής , στην εκδήλωση " ΓΙΝΕ  ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ  ΔΟΤΗΣ  ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ  ΟΣΤΩΝ ". Μας τιμά το γεγονός ότι η Κα Κοκκινάκη είναι από το χωριό μας , για αυτό και προσπαθούμε κατά το δυνατόν να προβάλουμε  τις δράσεις τους.

Άλλη μια πρωτιά από τον Χατζηλαριώτη Μιχάλη Πανταζίδη !!

Πρώτος   ο  Μιχάλης  Πανταζίδης  στους αγώνες στίβου  των Λυκείων της Ροδόπης σήμερα  στα 200 μέτρα , με χρόνο  25.20'.

Πυρκαγιά στα Αμπέλια Προσκυνητών (Ελαιώνες πλέον με πάρα πολλά δέντρα ) !!!!!

Πρέπει να σοβαρευτούμε λιγάκι , και να μην θέτουμε σε κίνδυνο τις περιουσίες των συγχωριανών μας με την επιπολαιότητα μας. Σήμερα το μεσημέρι κάποιος  έβαλε φωτιά στα κλαδιά  ελιάς και του ξέφυγε η φωτιά. Αποτέλεσμα αυτού  περίπου 10 στρέμματα καμένα πουρνάρια και λίγα δέντρα και ευτυχώς με την άμεση ενεργοποίηση και ενημέρωση της Πυροσβεστικής από τον Βόλο Ανέστη , αποφεύχθηκαν τα χειρότερα . Όλοι οι παππούδες στο χωριό λένε χρόνια τώρα δεν καίμε κλαδιά όταν φυσάει Νοτιάς , σ αυτήν ειδικά την περιοχή , γιατί πολύ εύκολα μπορεί να πάει στο βουνό. Λυπάμαι αν στεναχωρώ με την καυστική μου ανάρτηση , άλλα κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους. Η ανευθυνότητα  ορισμένων που τεμπελιάζουν ώστε να πετάξουν τα κλαδιά  πρέπει να σταματήσει !!!!!!

Περίεργος Καιρός σήμερα ! Πανέμορφη λιακάδα στο χωριό - Θολούρα και ομίχλη στην παραλία !

Είχαμε ησυχάσει λιγάκι , άλλα ο Θάνατος ξανεπισκέφτηκε το χωριό μας

Σήμερα γίναμε ακόμη λιγότεροι. Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι άλλη μια συγχωριανή μας. Πρόκειται για την   Κα  Παπαδάκη Πηνελόπη σύζυγος του Γιώργου  Παπαδάκη (Πατιάκη) και μητέρα του Δημήτρη (Jimmy). Καλό της ταξίδι και να είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάζει !

Ενα μεγάλο Ευχαριστώ στους συγχωριανούς μου !!!!!!

Γιατί τον τελευταίο καιρό , όλο και περισσότεροι  ανταποκρίνονται στο κάλεσμα μου για παροχή πληροφοριών σχετικά με τις ιδιαίτερες τους πατρίδες στην Ανατολική και Βόρεια Θράκη , αλλά και για τα χρόνια παραμονής τους στο Χατζηλάρι - Προσκυνητές. Την προηγούμενη εβδομάδα μου έκαναν την τιμή να μιλήσουμε  για αρκετές ώρες ,για το Σιαίνκιο και Μικρο Μπογιαλίκι 2 κυρίες προερχόμενες από εκεί  , η Κα Βασιλική Βαβαλιαγκάκη(το γένος Δημητριάδη) 90 ετών  και η Κα Λαζάκη Δημητρούλα ( το γένος Βαβαλιαγκάκη) 83 ετων. Τις ευχαριστώ πολύ  , και ΖΗΤΩ   ΔΗΜΟΣΙΑ αν και άλλες κυρίες και κύριοι  , νέοι  και νέες,  έχουν διάθεση να προσφέρουν κάποια  πληροφορία για τις ιδιαίτερες πατρίδες τους ,το  χωριό τους , για τα έθιμα , φωτογραφίες η για κάτι σημαντικό να επικοινωνήσουν μαζί μου στο τηλέφωνο  6 9 4 4 7 2 7 2 6 1   και 6 9 4 9 1 0 4 4 6 5  Για αυτούς που  με ρωτούν συνέχεια και άλλους που  ενδεχομένως θα αναρωτηθούν που βρίσκεται το βιβλίο .  Έχω  τελειώσει τα  3 πολύ μεγάλα  κεφάλαια .Το   κεφάλαιο  ΧΑΤΖΙΛΑΡΙΟΝ  1840 -1922 ,το  κεφάλαιο  ΣΙΔΙΟΝ ή (ΣΙΑΧΙΝΚΙΟ) , το κεφάλαιο  ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ  1922 - 1941 και είμαι στο κεφάλαιο  ΜΙΚΡΟ ΜΠΟΓΙΑΛΙΚΙ. Απομένουν  12  πολύ μικρά κεφάλαια , 9 για τα υπόλοιπα 9 χωριά πλην των παραπάνω  που συγκροτούν τους Προσκυνητές  + άλλα 3 για την περίοδο  1941-2017 . Σας υπόσχομαι ευχάριστες εκπλήξεις  !!!!! Εκτιμώμενος χρόνος έκδοσης :  Φθινόπωρο  2017 

Το Χατζηλάρι και 2η συνεχή φορά κατέχει τα σκήπτρα στην Μελισσοκομία της Ροδόπης

Ευχαριστώ , όλους τους συναδέλφους μου Μελισσοκόμους του  Ν. Ροδόπης , που με τίμησαν  με την ψήφο τους  στην θέση του Προέδρου για 2η συνεχή θητεία. Συγχαρητήρια και στον συνάδελφο  και συγχωριανό μου Γιανναράκη   Νίκο που εκλέχτηκε στην θέση του Γραμματέα.

22η Αγωνιστική : Αλμωπός Αριδαίας - Δόξα Προσκυνητών 1 - 1.

Άλλη μια σημαντική ισοπαλία  εκτός έδρας  για την  Δόξα  Προσκυνητών το Σαββατοκύριακο  που μας πέρασε μέσα στην Αριδαία . Πήρε σημαντικό βαθμό από τον Αλμωπό  Αριδαίας . Μάλιστα προηγήθηκε με ένα όμορφο γκολ του Βάσκου , που όμως δεν κατάφερε να το κρατήσει , και ισοφαρίστηκε στο 65'. Το σκορ αδικεί την ομάδα μας που ήταν πάρα πολύ καλή. Άλλωστε , όπως έχουμε ξαναπεί , η βαθμολογία  δεν αντιπροσωπεύει την ποιότητα της ομάδας μας.

9 Μαρτίου : Ημέρα Ψησίματος της Τηγανίτας ή Λαλαγγίτας ( Σημερινής Κρέπας) στους Προσκυνητές Ροδόπης .

Άλλο ένα σημαντικό έθιμο που κουβάλησαν οι Ανατολικό-Θρακιώτες από το Σίδιον  (Σιαχίνκιο) ερχόμενοι στο Χατζηλάρι  το 1922. Άλλωστε τα Ζυμαρικά  κατείχαν πολύ σημαντικό κομμάτι στην διατροφή τους .Ετσι  σαν σήμερα ( 9  Μαρτίου ) στο Χατζηλάρι γινόταν το ψήσιμο της ΤΗΓΑΝΙΤΑΣ ( Κρέπα για τους Νεοέλληνες) πάνω στο  ΣΑΤΣΙ (μαύρη πέτρα που έμπαινε πάνω στην πυροστιά ) στο τζάκι . Το έθιμο  αυτό   γινόταν αρχικά από αυτούς που είχαν κοπάδια  και οι νοικοκυρές έφτιαχναν τις τηγανίτες  προς τιμήν των τσομπάνων που είχαν και έβοσκαν τα πρόβατα τους. Πρώτος έτρωγε ο Τσομπάνος και μετά όλοι οι άλλοι.( Κάτι αντίστοιχο , αλλά σε Τυρόπιτα έκαναν για αυτούς που φύλαγαν τις αγελάδες , αλλά σε διαφορετική ημερομηνία.). Όμως πάρα πολύ γρήγορα  άρεσε σ όλο το χωριό , και έτσι  άρχισαν όλες  οι Χατζηλαριώτισες να ψήνουν στο " Σάτσι " πολύ συχνά "Τηγανίτες".  Η Τηγανίτα γινόταν  με το περιβόητο " Κουρκούτι " με ντόπιο αλεύρι  και  δικό τους γάλα .Το ψήσιμο δε στην πέτρα τις έκανε νοστιμότατες . Προσφέρονταν σκέτες , με τυρί , βούτυρο , αλάτι , ζάχαρη , ή  ότι γλυκό διέθετε η κάθε νοικοκυρά . Το μέγεθος και το σχήμα είχαν να κάνουν με την γούστο της κάθε νοικοκυράς. Σήμερα αρκετές κυρίες στο χωριό , κυρίως σύζυγοι παλιών κτηνοτρόφων θυμήθηκαν το έθιμο και έκαναν Τηγανίτες . Αυτό που δεν γνωρίζω είναι γιατί γινόταν αυτήν την συγκεκριμένη ημερομηνία ( 9 Μαρτίου). Πιθανόν να υπάρχει  κάποια εξήγηση . Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας  ότι  πρέπει να αφαιρέσουμε 13 ήμερες από την 9η Μαρτίου , αφού στην Ανατολική Θράκη το Ημερολόγιο ήταν κατά 13 μέρες πίσω σε σχέση με την Δυτική Θράκη-Ελλάδα.

Αυτές  παραπάνω στην φωτογραφία είναι  που άλλοι αποκαλούν τηγανίτες και άλλοι Λαλαγγίτες , την φωτογραφία μας την έστειλε ο Σιανκιώτης  Θεοδωρακάκης Αναστάσιος από την Θυρέα  Διδυμοτείχου  και  ψηνόταν στο  στρόγγυλο το Σάτσι , που μας έστειλε φωτογραφία ο συγχωριανός μας Σαραντίδης Ιωάννης απο την Θεσσαλονίκη. Επίσης όπως μας διορθώνει η Κα Παρασκελίδου Χρύσα και ο  Θεοδωρακάκης Αναστάσιος , επειδή ήταν η γιορτή των Αγίων 40  έλεγαν και μια σημαντική ευχή  :  

 40 φάε  40 πιες και 40 δωσε ή  40 φάει 40 πιες  40 δώσε για ψυχή και 40 δέντρα φύτεψε. 

Σάτσι

Πυροστιά 

Πανομοιότυπη η εκκλησία του Ακάθιστου Ύμνου της Ξάνθης με την Παλιά Εκκλησία μας του Αγίου Γεωργίου στο χωριό.

Στα πλαίσια των αποκριάτικων γιορτινών δράσεων  της Ξάνθης βρέθηκα σε ένα πρόγραμμα περιήγησης Ιερών Ναών & Τζαμιών της Ξάνθης. Με έκπληξη είδα μια εξαιρετική και περίλαμπρη εκκλησία αφιερωμένη στον Ακάθιστο Ύμνο ( στην παλιά πόλη). Με την πρώτη εικόνα νόμισα πως βρίσκομαι μέσα στην παλιά  εκκλησία του χωριού , λίγο πριν την γκρεμίσει και αναστηλώσει ξανά ο Παπα -Πέτρος Παπαβασιλείου . Παρατηρώντας την  πολύ σχολαστικά διαπίστωσα πως  περίπου το 80 %  είναι ίδια . Είναι ίδιου ρυθμού , με ίδιες κολόνες με σχεδόν ίδιο τέμπλο ίδια παράθυρα , όμοιους σχετικά πολυελαίους9λιγο μικροτερους)  με το άσπρο κρυσταλλάκι , ακόμη και τα χρώματα της  ήταν συγγενικά .  Μόνη σημαντική διαφοροποίηση ο ημικυκλικός εξέχων  χώρος του γυναικωνίτη στο κέντρο. Αναζητώντας την ημερομηνία που κτίστηκε είδα πως ήταν  κάπου στο  1865. Έτσι ήρθε στο μυαλό μου πως αυτός που την  σχεδίασε πιθανόν να είχε σχέση και με την δική μας , μια και στην περίοδο ανέγερσης της η Ιερά Μητρόπολη  Μαρωνείας περιελάμβανε την περιοχή των χωριών του Πόρτο Λάγους , αλλά και την νήσον Θάσο.  Για την δική μας  εκκλησία έχω τεκμηριώσει πλέον  από  γραπτές πηγές πως κτίστηκε κάπου στο 1835-1840. Παρακάτω είναι φωτογραφίες  από τον Ιερό Ναό Ακάθιστου Ύμνου Ξάνθης για να δείτε τις ομοιότητες  .

Χρόνια Πολλά στις γυναίκες των Προσκυνητών ,( γηγενείς και νύφες )

Σήμερα 8 Μαρτίου ( Ημέρα της Γυναίκας ) , το proskinitesgr εύχεται σε όλες τις γυναίκες  των Προσκυνητών ( γηγενείς και νύφες  , αλλά και σ αυτές που λείπουν μακριά από το χωριό μας ) ,  Χρόνια Πολλά , Χρόνια Καλά ,  με υγεία και χαρές !!!!!

Αυτές τις ημέρες το χωριό είναι σε κλαδευτική φρενίτιδα !!!!

Όλοι σχεδόν στο χωριό , έχουν από μερικές δεκάδες , μέχρι και μερικές εκατοντάδες ελαιόδεντρα. Άλλοι τα  βρήκαν από τους γονείς τους, άλλοι τα πήραν προίκα , και άλλοι τα φύτεψαν. Σήμερα το χωριό , διαθέτει μερικές χιλιάδες ελαιόδεντρα που προσφέρουν εξαιρετικό ελαιόλαδο. Τις μέρες αυτές γίνεται πραγματικά χαμός. Φωνές από εδώ , φωνές από εκεί  , ήχος από αλυσοπρίονα  , συνεχής κίνηση αγροτικών , τρακτέρ , φωτιές και καπνοί από το κάψιμο κλαδιών .Αναφέρομαι κυρίως για την περιοχή των ελαιώνων και αμπελιών !!!!!!Οι φωτογραφίες είναι δικές μου , αφού σήμερα κατάφερα επιτέλους να τελειώσω !!!!!

Πιστοί στην υπόσχεση μας , σας δίνουμε περισσότερα στοιχεία !!!

Νο 1 Τσομπανικολίδης Δημήτριος( Δημητράκος) -Νο 2 Χατζηβασιλείου Στέφανος (Ντάνης) - Νο 3 Κωστενίδης Αθανάσιος (Θανάσης του Τσιβδάκι) - Νο 4  Σπυριδωνίδης Αναστάσιος (Αναστάσης του Καρκανάκη) - Νο 5 Κοζάκης Πέτρος ( Πιτράκς του Κουζιάκη) - Νο 6 Κεσσουδίδης Δημήτριος ( Δημητρός τ Γιάνκου) - Νο 7......................Νο 8  Γκαντίδης Αθανάσιος ( Θανασιός τ Καπιτάνη) - Νο 9  Μπόζος  Αναστάσιος  - Νο 10  Αρχοντίκης Δημήτριος ( Δημητρός τ Σαμοθρακίτη).

Νο 1 Δουλγεράκης Χρήστος (Πατέρας του Στάθη) - Νο 2 Κοκκινάκης Κωνσταντίνος (Κωσταντάκης)  - Νο 3 Χριστοδουλίδης Αναστάσιος ( Τάσιος τ Τζιώτζη)  - Νο 4  Τασακλάκης Αθανάσιος  ( Νταή - Θανάσης ) - Νο 5 Αρχοντίκης Ευάγγελος  ( Βαγγιλάκος) - Νο 6 Τσομπανικολίδης Γεώργιος ( Τζιώρτς) - Νο 7 Κεσσουδίδης Δημήτριος ( Δημητρός τ Γιάνκου) - Νο 8  Αρχοντίκης Στέφανος - Νο 9   Κοζάκης Πέτρος ( Πιτράκς του Κουζιάκη) - Νο 10  Κωστενίδης Δημήτριος( Δημήτρης του Λαμπράκη).

 Νο 1  Λάμπος Τσιουτσιούλης - Νο 2 Κοκκινάκης Κωνσταντίνος (Κωσταντάκης) - Νο 3 Δραγωγιάκης Ιωάννης ( Αμερική - αδελφός Τσίκα ) - Σπυριδωνίδης Αναστάσιος ( Αναστάσης του Καρκανάκη)

Νο 1 Αρχοντίκης Ευάγγελος  ( Βαγγιλάκος) - Σπυριδωνίδης Αναστάσιος ( Αναστάσης το Καρκανάκη ) - Νο 3 Συμεών Μιτάκος 

Η  1η  και η 3η  φωτογραφία είναι οι πιο παλιές  , στις οποίες  δεν φαίνονται τα Μαγαζιά τα Καραπουλαίικα  αλλά τα παλιά τα σπίτια του Κισσά. Η δεύτερη είναι η νεώτερη , στην οποία φαίνονται τα μαγαζιά . Η 4η είναι στον χώρο της σημερινής  παιδικής χαράς στην Αχυρώνα του Ντιβανόπουλου μπροστά (εκεί που πήγαινε και άναβε φωτιά ο γανωτής αργότερα για να κάνει τα καζάνια και τις μπακίρες)  , μέχρι την Αιλαριά.

Χτες το βράδυ τα αγόρια του χωριού μας τήρησαν το έθιμο των προγόνων μας !!!!!!

Έθιμο , που παραμένει  αναλλοίωτο , στους Προσκυνητές Ροδόπης  μέχρι σήμερα , η "Κλοπή Αντικείμενων " . Γινόταν  από τα παλληκάρια του χωριού που πήγαιναν και έκλεβαν από την αυλή συγχωριανών που έχουν μεγάλα κορίτσια , ώστε να δείξουν το ενδιαφέρον τους  για αυτές. Τα "Κλοπιμαία"  τοποθετούνταν στην Πλατεία του χωριού (Αιλαριά) και ξανα επέστρεφαν στην θέση τους τις επόμενες μέρες από τους γονείς των κοριτσιών. Το  έθιμο αυτό πραγματοποιείται  την παραμονή της εορτής του Αγίου Θεοδώρου και ήλθε μαζί με άλλα πολλά με τους πρόσφυγες από το χωριό Σίδιον ή Σιαχίνκιοι της Ανατολικής Θράκης το 1922. Στο διάβα του το έθιμο είχε κατά καιρούς και ψιλοακρότητες και παρεξηγήσεις  , αλλά τελικά έληγε ήρεμα. Μάλιστα σήμερα το πρωί μου διηγήθηκαν οι παππούδες στο χωριό , πως κάποτε είχαν κλέψει ακόμη και το κάρο του Παππού Μπαρμπαρά που ήταν γεμάτο πουρνάρια και θα το πήγαινε την άλλη μέρα σε κάποιο χωριό για πούλημα. Το κουβάλησαν καμμιά 10 αρια άτομα από τα Μπαρμπαραίικα τα σπίτια μέχρι την πλατεία. Αυτοί που γνωρίζουν το χωριό , καταλαβαίνουν σε τι απόσταση  αναφερόμαστε.

Προσεχώς !

Τις επόμενες μέρες θα σας γράψω για τα καρναβάλια των 4 άρων φωτογραφιών. Έχουν εξακριβωθεί περίπου το 80 %. Λίγο υπομονή. Όντως οι περισσότεροι είναι αγνώριστοι με τις μεταμφιέσεις τους!