Πιτμέζι ( Πετιμέζι ) κι Ριτσέλια από τους Προσκυνητές Ροδόπης !!!!
Το προσφυγικό χωριό που ακούει στο όνομα Προσκυνητές , φιλοξένησε περισσότερο από 12-13 Προσφυγικές ομάδες από την Ανατολική και Βόρεια Θράκης μας, και όπως ήταν φυσικό έχει ένα απίστευτο πλουραλισμό και στην Κουζίνα του . Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε το Χατζηλαριώτικο Πιτμέζι και τα Ριτσέλια , όπως το μετέφεραν οι Πρόσφυγες από τις παραπάνω περιοχές και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα . Μέχρι και πριν 15-20 χρόνια περίπου οι μισές και παραπάνω νοικοκυρές παρασκεύαζαν το Χατζηλαριώτικο Πιτμέζι (Πετιμέζι) με τα Ριτσέλια τους. Αυτό θα ήταν το γλυκό που θα κερνούσαν όλο το χειμώνα , αλλά και φαγητό για πολλούς. Έτσι οι ποσότητες που παρασκευάζονταν ήταν τουλάχιστον 1 μαύρο μεγάλο καζάνι μούστος . Πριν λίγες μέρες μου έκανε την τιμή να μου περιγράψει ένας από τους τελευταίους Μερακλήδες Χατζηλαριώτες Παρασκευαστές Πετιμεζιού , ο Κος Μουρελάτος Μιχαήλ ( θείος μου) . Η δική του μέθοδος , αν κρίνω από τους υπόλοιπους παριστάμενους στην μεγάλη παρέα που συμφωνούσαν ,φαίνεται πως ήταν η ίδια για όλο το χωριό. Μετά από τον τρύγο των σταφυλιών ( πάρα πολλά αμπέλια στο χωριό μας) , επέλεγαν ποιο μούστο και πόσο θα βράσουν και τον άφηναν στην άκρη. Πως γινοταν το Πιτμέζι (Πετιμέζι ) : Έριχναν μέσα στο καζάνι κάτω στον πάτο του καθαρό χώμα ασβεστούχο , ώστε ελαφρά να σκεπαστεί( περιπου μισό δάχτυλο) . Έβαζαν την επιθυμητή ποσότητα μούστου που ήθελε κάποιος να κάνει πετιμέζι και το ανέβαζε πάνω στην φωτιά , συνήθως έξω στην αυλή. . Έβραζαν τον Μούστο για περίπου 6
ώρες σε δυνατή φωτιά ώστε να κόψει ( να πηχτώσει ). Στην διάρκεια αυτή πρέπει
να παρεμβαίνει κάποιος και και να το ξαφρίζει ( πετάει έξω τους αφρούς και τις λάσπες ). Πως γινόταν τα Ριτσέλια : Τα ριτσέλια είναι ο μεζές του πετιμεζιού. Γίνονται συνήθως από
σκληρή Κολοκύθα , Μήλο, Κυδώνι ή άλλο σκληρό φρούτο .Είχαν καθαριστεί τα κομμάτια της αρεσκείας π.χ. από σκληρή
μεγάλη Κολοκύθα . Τα έβαζαν μέσα σε ένα κουβά με ασβεστόνερο για μια ολόκληρη βραδιά ώστε να
σκληρύνουν αρκετά . Τα έπλεναν πολύ καλά , και τα έριχναν μέσα στο Πιτμέζι όταν είχε πάρει να πηχτώνει (σφίγγει ), όπως είπαμε πιο πριν. Το βράσιμο συνεχιζόταν για άλλες 4-5 ή και 6 ώρες , ανάλογα πόσο τραγανό επιθυμούσε να είναι το
Ριτσέλι ο καθένας . Σήμερα ο Κος Μουρελάτος Μιχαήλ συνεχίζει να κάνει αυτήν την πατροπαράδοτη συνταγή !!!!!
Πιτμέζι ή Πετιμέζι
Πιτμέζι με Ριτσέλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου