Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

Πιτμέζι ( Πετιμέζι ) κι Ριτσέλια από τους Προσκυνητές Ροδόπης !!!!

Το  προσφυγικό χωριό που ακούει στο όνομα Προσκυνητές , φιλοξένησε περισσότερο από 12-13  Προσφυγικές ομάδες από την Ανατολική και Βόρεια Θράκης μας, και όπως ήταν φυσικό έχει ένα απίστευτο πλουραλισμό  και στην Κουζίνα του . Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε το Χατζηλαριώτικο Πιτμέζι και τα Ριτσέλια , όπως το μετέφεραν οι Πρόσφυγες από τις παραπάνω περιοχές και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα . Μέχρι και πριν 15-20  χρόνια περίπου  οι μισές και παραπάνω νοικοκυρές παρασκεύαζαν το Χατζηλαριώτικο  Πιτμέζι (Πετιμέζι) με τα Ριτσέλια τους. Αυτό θα ήταν το γλυκό που θα κερνούσαν όλο το χειμώνα  , αλλά και φαγητό για πολλούς. Έτσι οι ποσότητες που παρασκευάζονταν ήταν τουλάχιστον 1 μαύρο μεγάλο  καζάνι μούστος . Πριν λίγες μέρες μου έκανε την τιμή να μου περιγράψει ένας από τους τελευταίους  Μερακλήδες  Χατζηλαριώτες  Παρασκευαστές  Πετιμεζιού , ο Κος Μουρελάτος Μιχαήλ ( θείος μου) . Η δική του μέθοδος , αν κρίνω από τους υπόλοιπους παριστάμενους στην μεγάλη παρέα  που συμφωνούσαν ,φαίνεται πως ήταν η ίδια για όλο το χωριό. Μετά από  τον τρύγο των σταφυλιών  ( πάρα πολλά αμπέλια  στο χωριό μας) , επέλεγαν ποιο μούστο και πόσο  θα βράσουν και τον άφηναν στην άκρη.  Πως γινοταν  το  Πιτμέζι (Πετιμέζι ) : Έριχναν  μέσα  στο καζάνι  κάτω στον πάτο του  καθαρό χώμα  ασβεστούχο , ώστε ελαφρά να σκεπαστεί( περιπου μισό δάχτυλο) . Έβαζαν  την επιθυμητή  ποσότητα  μούστου που ήθελε  κάποιος να κάνει πετιμέζι και το ανέβαζε πάνω στην φωτιά , συνήθως έξω στην αυλή.  . Έβραζαν  τον Μούστο  για περίπου 6  ώρες σε δυνατή φωτιά   ώστε  να κόψει ( να πηχτώσει ). Στην διάρκεια αυτή πρέπει να παρεμβαίνει κάποιος και  και να το ξαφρίζει ( πετάει έξω τους αφρούς και τις λάσπες ). Πως γινόταν τα Ριτσέλια : Τα ριτσέλια είναι ο μεζές του πετιμεζιού. Γίνονται συνήθως από σκληρή Κολοκύθα , Μήλο, Κυδώνι  ή άλλο σκληρό  φρούτο .Είχαν καθαριστεί  τα  κομμάτια της αρεσκείας  π.χ. από σκληρή μεγάλη Κολοκύθα . Τα έβαζαν  μέσα σε ένα κουβά με ασβεστόνερο  για μια ολόκληρη βραδιά ώστε  να σκληρύνουν  αρκετά . Τα έπλεναν πολύ  καλά , και  τα έριχναν  μέσα στο Πιτμέζι  όταν είχε πάρει να  πηχτώνει (σφίγγει ), όπως είπαμε πιο πριν. Το βράσιμο  συνεχιζόταν για άλλες 4-5 ή και 6 ώρες , ανάλογα πόσο τραγανό  επιθυμούσε να είναι το Ριτσέλι ο καθένας . Σήμερα ο Κος Μουρελάτος Μιχαήλ   συνεχίζει να κάνει αυτήν την πατροπαράδοτη  συνταγή !!!!! 











Πιτμέζι ή Πετιμέζι 


Πιτμέζι με Ριτσέλια 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου