Το δανείστηκα από τον φίλο Ξυλαγανιώτη Χρήστο Καλλιγά , γιατί μου άρεσε πάρα πολύ . Επίκαιρα και ταυτόχρονα διαχρονικά τα λόγια του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου. Αφιερωμένο από το Proskinitesgrμε πολύ αγάπη στους λίγους ευτυχώς κοντόφθαλμους και συμφεροντολόγους που διαβιούν δίπλα μας.
Σήμερα στο χωριό μας , υπό την αιγίδα του Λαογραφικού Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Προσκυνητών , πραγματοποιείται το 3ο Αντάμωμα των Βογιαλικιωτών. Στο χωριό μας σήμερα κατοικεί η δεύτερη σε μέγεθος σημαντική προσφυγική ομάδα από το Μικρό Βογιαλίκιο , άλλα και 8 οικογένειες από το Μεγάλο Βογιαλίκιο (από τα 13 χωριά που απαρτίζουν τους σημερινούς Προσκυνητές). Καλεσμένοι άλλοι 4 σύλλογοι ( 3 εξ αυτών από μέρη οπού διαβιούν σήμερα Βογιαλικιώτες) .H εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Γήπεδο της ΔΟΞΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ . Το proskinitesgr εύχεται ολόψυχα στους διοργανωτές , αλλά και στους χορευτές καλή επιτυχία !!!!
Κυριολεκτικά μας κράτησαν καθηλωμένους στην καρέκλα για αρκετές ώρες μια ολόκληρη παρέα , αφού είχαν την καλοσύνη να μας περιγράψουν την περιπέτεια της αρπαγής τους ( παιδιά τότε) το 1947 από τους Αντάρτες , αλλά και την πολύχρονη περιπλάνηση και ταλαιπωρία τους σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Μείναμε άναυδοι , από την περιγραφή τους. Ευχαριστώ δημόσια τους Κους Χρυσόπουλο Δημήτριο - Διμηνίδη Δημήτριο και Τανανάκη Στέφανο ( συνομήλικοι και οι 3 ) , γιατί έριξαν φως στις απορίες μας για εκείνη την "περίεργη" χρονική περίοδο , μέσα από την δική τους ματιά , αλλά και προσωπική περιπέτεια . Αυτό που με εντυπωσίασε είναι η διαύγεια πνεύματος που διαθέτουν , και διηγούνται τα γεγονότα με κάθε λεπτομέρεια αλλά και το χιούμορ τους . Και οι 3 συμμετείχαν στο 2ο εξαναγκαστικό παιδομάζωμα από τους Αντάρτες που πραγματοποιήθηκε την 16η Ιουλίου 1947 (παραμονή της Αγίας Μαρίνας) στο χωριό μας . Μέρος της περιπέτειας τους θα αποτυπωθεί και στο Βιβλίο μου το φθινόπωρο.Το proskinitesgr κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να αναδείξει τον εξαιρετικό ιστορικό πλούτο του χωριού , με τους υπέροχους ανθρώπους .
Η φωτογραφία αυτή είναι τραβηγμένη από τον συνάδελφο μου και συγχωριανό Τανανάκη Στέλιο και αξίζει να την ανεβάσουμε στο proskinitesgr . Ο Στέλιος είναι "Προνομιούχος" λόγω θέσης του σπιτιού του για τέτοιες όμορφες φωτογραφίες !!!!!
Ήταν η βροχή που χρειαζόμασταν στους Προσκυνητές Ροδόπης . Τουλάχιστον 1 πότισμα θα κερδίσουν οι Βαμβακο - Καλλιεργητές , με τα χιλιάδες στρέμματα τους , που μεταφράζεται σε κέρδος από το ρεύμα κατανάλωσης της ΔΕΗ . Παράλληλα , θα αλλάξει η ατμοσφαίρα , και θα ξεκουραστούν. Όσο για εμάς τους Μελισσοκόμους την περιμέναμε πως και πως. Για αυτούς τους λίγους που ψιλο - γκρινιάζουν , οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν πως το λίγο ψιλό χαλάζι που έπεσε , δεν ήταν ικανό να προκαλέσει καταστροφές.
Μας είπαν πως εκεί ψηλά στα "Άχυρα" έχει πολλές Λίρες και εμείς δεν χάσαμε καιρό ! Τοποθετήσαμε μια ειδική κάμερα στην ουρά του Αετού και φωτογραφήσαμε όλη την περιοχή. Εκπληκτικές εικόνες , και video όχι μόνον από το χωριό , αλλά πανοραμικές , μέχρι και την θάλασσα . Μαζί με τον Βαγγέλη Σπυριδωνίδη !!!!!
Σήμερα το proskinitesgr βρέθηκε σε χωράφι ενός από τους 5-6 καλλιεργητές που δειλά δειλά , ξανατολμούν να καλλιερεργήσουν τα Χατζηλαριώτικα Ρεβίθια. Σχεδόν 2 δεκαετίες ( 1958-1978), κατείχαν τα σκήπτρα στο χωριό μας ως πρώτη παραγωγή. Τότε που η τιμή τους ήταν 8 δραχμές το κιλό και το σκληρό σιτάρι , μόλις 3 δραχμές. Έμποροι πήγαιναν και ερχόνταν για να αγοράσουν αυτό το πολύτιμο προιόν. Τα στραγαλατζίδικα της Κομοτηνής προμηθευόταν ρεβίθια από το Χατζιλάρι και όχι εισαγόμενα όπως σήμερα από την Τουρκία και τις Βόρειο-Αφρικανικές χώρες. Ο συγχωριανός μας, μας επέτρεψε να φωτογραφίσουμε τους " Τεπέδες " με τις πέτρες πάνω , λίγο πριν αλωνιστούν. Σε επόμενη παρουσίαση μας θα σας δείξουμε την διαδικασία και το πάτημα των "τεπέδων" από άλλον καλλιεργητή του χωριού μας , που σε λίγες μέρες θα τα "πατήσει".
Αύριο γιορτάζει ένα από τα πιο σημαντικά Μοναστήρια του χωριού μας. Ο Προφήτης Ηλίας Προσκυνητών. Κτισμένος πάνω στο ύψωμα στην θέση ''Καψάλα", ακριβώς μπροστά από τα Κ.Α.Α.Υ. του Στρατού . Αναστηλώθηκε πριν περίπου 40 χρόνια από τον Παπά -Πέτρο Παπαβασιλείου. Υπήρξε τόπος πολλών παρακλήσεων όταν το χωριό μας δέχθηκε μεγάλες ξηρασίες . Επίσης την Δευτέρα μετά την Κυριακή του Θωμά , γινοταν το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία , με παράκληση, προσφέρονταν Κουρπάνι από την Κοινότητα , και γινόταν μεγάλο γλέντι από όλο το χωριό. Η πίστα του χορού , η σημερινή Λέσχη των Κ.Α.Α.Υ. Απόψε θα τελεστεί Πανηγυρικός Εσπερινός και αύριο Θεία Λειτουργία. Είναι ιδιαίτερα αγαπητό αυτό το μοναστήρι στην περιοχή μας , και αναμένεται μεγάλη προσέλευση πιστών .
Σήμερα και αύριο εορτάζει η Θαυματουργός Αγία Μαρίνα Ιμέρου ( Ιμαρέτ ). Από τα πιο μεγάλα πανηγύρια στην περιοχή μας , το τιμούσαν οι Χατζηλαριώτες για πολλές 10 ετίες. Μάλιστα τα πρώτα χρόνια πριν κατασκευαστούν οι νέοι δρόμοι , οι χωριανοί μας πήγαιναν με τα κάρρα τους , αλλά και με τα πόδια , περίπου 12-13 χιλιόμετρα . Τότε ο δρόμος ήταν Άγιος Δημήτριος - Παπαδιάς το Πηγάδι (γήπεδο) - Ύψωμα δεξιά από τα αμπέλια του 'Αγγελου ( εκεί που κόβει η άσφαλτος το χωράφι του Κου Νικάκη Δημήτρη) και ευθεία κάτω προς την Σεβαστή (Σιντικλέρι) και προς Ίμερο. Λίγο αργότερα από Όσιο Δαυίδ - Καρά-τεπέ και Ίμερο και τελικά από την άσφαλτο την παραλιακή. Όλα τα παιδιά όλων την ηλικιών έχουν συνδέσει στην μνήμη τους το πανηγύρι με τα παιχνίδια από τους γονείς , αλλά και τους παππούδες , τα γλυκά , το προσκύνημα και την διαμονή εκεί όλο το βράδυ , σε αυτοσχέδια κάρρα με κουβέρτες και κιλίμια , αλλά και αργότερα σκεπασμένες πλατφόρμες. Μακάρι η Αγία Μαρίνα η Θαυματουργός να μας φωτίσει και να μας προστατεύει όλους τους Χατζηλαριώτες , γιατί τελευταία έχουμε λιγάκι λοξοδρομήσει από τον δρόμο του Θεού .
Σύμφωνα με αυτά που μου εμπιστεύτηκε ένα πρωί ο συγχωρεμένοςγείτονας μου Μπάρμπα - Μιχάλης Τανανάκης( Καραολής στο παρατσούκλι που του πρόσαψαν) , καλός γνώστης της πρακτικής Μετεωρολογίας στην περιοχή του χωριού μας, όταν ένα σύννεφο καθίσει σε ευθεία γραμμή όπως αυτό χτες και σήμερα πάνω από την Σαμοθράκη , σε (2) 24ωρα το πολύ θα έχουμε βροχή !!!!!
Φαίνεται πως το proskinitesgr έχει αποκτήσει πολλούς φίλους , αφού καθημερινά δέχεται πάρα πολλές επισκέψεις , για να μαθαίνουν τα νέα των Προσκυνητών , η θέματα που σχετίζονται μ αυτό. Σήμερα το πρωί συμπλήρωσε 100.000 Προβολές στις σελίδες του site . Τα νούμερα είναι πέρα από τις προσδοκίες μας .Ενα μεγάλο ευχαριστώ , σε όλους σας.
Μέ την άφιξη τους οι Πρώτοι Σιανκιώτες Πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης , μπαίνοντας στα σπίτια τους λίγους μήνες μετά την περιπέτεια του 1922 , βρήκαν σε κάθε Χατζηλαριώτικο Σπίτι τις λεγόμενες "Μισιάντρες". Αυτές ήταν εσοχές μέσα στους τοίχους ύψους περίπου 1,5 μέτρων και πλάτους από 1-1.20 και βάθους περί τα 40-50 cm. Αυτές ήταν οι Ντουλάπες πολυτελείας για πάρα πολλά χρόνια . Μπροστά έβαζαν και ένα σεντόνι να κρέμεται σε 2 καρφιά (για κουρτίνα) και εκεί μέσα έβαζαν τα ρούχα τα καλά. Όμως είχαν και τα σκεπάσματα τους. Έφεραν από την πατρίδα και την μόδα που λεγόταν "Γιούκια" . Μια αυτοσχέδια ξύλινη κατασκευή με χιαστί από κάτω για να κλείνει σαν πτυσσόμενο τραπέζι . Τοποθετημένα στην άκρη της κάμαρας στην αρχή και μετέπειτα δίπλα στο κρεβάτι ( όταν απέκτησαν κρεβάτια) , φιλοξενούσε όλα τα παπλώματα , κιλίμια και κουβέρτες. Από πάνω έριχναν και μια κουβέρτα να μην φαίνεται τίποτε . Από πίσω οπωσδ'ηποτε και ένα "Ταπί" για να μην λερώνονται στερεωμένο σε 2 καρφιά. Και το όνομα αυτής της Ντουλάπας : Γιούκια.
Η Φωτογραφία είναι τραβηγμένη από την παραμονή κάποιου Γάμου (Χαρά) του χωριού , μπροστά την κεντρική είσοδο του Παλιού Δημοτικού Σχολείου Προσκυνητών. Διακρίνεται η σιδερένια πόρτα και ο περιμετρικός τοίχος πριν κατεδαφιστούν. Στο βάθος διακρίνονται τα κυπαρίσσια που χώριζαν το γήπεδο του σχολείου από τον Βοτανικό Κήπο και τα Ξύλινα Δοκάρια του γηπέδου κατασκευασμένα από μεγάλες τάλπες παλιών σπιτιών ή αποθηκών ( όσοι θυμούνται). Αυτό όμως που είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε είναι την προθυμία και το κέφι των συγγενών , που κουβαλούν την Προίκα ( Κατσαρόλες-Παπούτσια -Πιάτα- Δίσκους - Τηγάνι, Καρέκλα Ψάθινη).
Πάτε εσείς στην Μύκονο να πληρώσετε (20-30 ευρώ) την Ξαπλώστρα ή την Καρέκλα για να δείτε την Πανσέληνο. Εμείς ψηφίζουμε Πανσέληνο στις Παραλίες των Προσκυνητών Ροδόπης , που είναι και πάμφθηνες !!!!!
Το Σάββατο 8 Ιουλ 2017 το Χορευτικό Τμήμα του χωριού μας , συμμετείχε καλεσμένο στις ετήσιες εορταστικές εκδηλώσεις του 7ου Πανελλήνιου Ανταμώματος Βορειο - Θρακιωτών & Ανατολικο - Ρουμελιωτώνκαι ΟΧΙ Ανατολικο-Ρωμυλιωτών , (αφού ο όρος Ανατολική - Ρουμελία ή Eastern Rumelia απεδόθη από τους Τούρκους με διάταγμα (επίσημο έγγραφο στην συμφωνία του Βερολίνου) και σημαίνει Ρούμ και Ιλί , δηλαδή η Ανατολική Χώρα των Ελλήνων, κατά το έτος 1878 και ίσχυσε σ όλες τις διπλωματικής πράξεις. Το Ημιαυτόνομο αυτό πειραματικό κρατίδιο , είχε μόλις 7,5 χρόνια ημια- ανεξαρτησίας και ευημερίας ( 1878-1885) . Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Δ.Α.Κ της Κομοτηνής. Παρέστη η Πολιτειακή , Θρησκευτική και Στρατιωτική ηγεσία του τόπου μας , πλήθος καλεσμένων Ελληνικών Θρακικών Συλλόγων , αλλά και συλλόγων που δραστηριοποιούνται με επίκεντρο την Βόρειο Θράκη και Ανατολική Ρουμελία ( 30 συνολικά στον αριθμό από όλη την Ελλάδα και 1 από το Haskovo της Βουλγαρίας ) .Το χορευτικό μας τμήμα παρά την μειωμένη του σύνθεση ( λόγω καλοκαιριού και υποχρεώσεων) επέδειξε μια αξιόλογη παρουσία και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια , και ιδιαίτερα στους μικρούς μας χορευτές .
Την εβδομάδα που μας πέρασε οι Προσκυνητές έγιναν ακόμη φτωχότεροι. Μας έφυγαν για το μεγάλο ταξίδι , 2 συγχωριανοί μας. Η κυρία Κοζάκη Χρυσούλα σε ηλικία 43 ετών , και ο Κος Καρταλάκης Στέφανος σε ηλικία 83 ετών. Καλό τους ταξίδι και να είναι είναι ελαφρύ το χώμα που θα τους σκεπάζει.
